დღესასწაულის მოკლე ბლოგი

[ლაშა]

      აღდგომიდან მეხუთე კვირას, ქრისტეს ეკლესია ზეიმობს დღეს ანდა უფრო მართებულად რომ ვთქვათ, იხსენებს იმ დღეს, როდესაც მაცხოვარი ჩვენი იესო ქრისტე სამარიტელ ქალს შეხვდა სუქარში, იაკობის ჭასთან. ადრე უკვე დავწერე გულისტკივილით, რომ არ შეიძლება ხარება დღის სიხარული გადაფაროს წმინდა ქალაქის კურთხევის დღესასწაულმა (იხ. სტატია), და ახლაც იმავეს გამეორება მიწევს. არადა თითქოს სახარებაში სწორედ ეს ამბავი ამოიკითხეს, ლიტურგიკულ წეს-განგებაშიც სწორედ ამ დღის საკითხავები ისმოდა მწუხ-ცისკარსა თუ წურვაზე, და მაინც - მილოცვებში, დღეს აქცენტი ოჯახის სიმტკიცის დღეზე გაკეთდა. უცნაურია, ამ სამარიტელ ქალბატონს ხუთი ქმარი ჰყავდა. დიახ, ქალს ხუთი ქმარი ჰყავდა და რომელიც ახლა (იგ. ქრისტესთან შეხვედრის დროს) ჰყავდა, ისიც არ იყო მისი ქმარი წესისა და კანონის მიხედვით, მაგრამ დღევანდელ დღეს ეს არ იყო მთავარი - ეკლესია ამ შეხვედრას ზეიმობს იმიტომ, რომ ქრისტემ ღმერთის შესახებ უამბო სამარიტელ ქალს და უთხრა რომ „სულ არს ღმერთი“, ქრისტემ როგორც წინასწარმეტყველმა უთხრა თუ სად „ჯერ არს თაყვანისცემაი“, უთხრა რომ ის წყალი კი არ არის მთავარი, რომელსაც დალევ და კიდევ მოგწყურდება, არამედ ის წყალია უპირატესი, რომელიც საუკუნოდ იდინებს ცხოვრების წყაროდ თითოეულ ადამიანში. გაოცებულ მოციქულებს უთხრა, რომ მომკალი და სამკალი ერთად იზიმებს და იხარებს საუკუნოდ. დღეს, ღმრთის და მისი მეუფების შესახებ უფრო მეტი გავიგეთ, ვიდრე სხვა დღეებში ვიცოდით. აი, ამ დღეს ზეიმობს ქრისტეს ეკლესია და არ შეიძლება ასეთი დღეები ჩაანაცვლოს სხვა მოლეგენდე ზეიმებმა - ოჯახის სიმტკიცემ თუ სიწმინდემ, რომელსაც ეს ქალბატონი საერთოდ არც კი იცავდა და ა.შ.

      არის მეორე ვარიანტიც - შეიძლება ჩემთვის უბრალოდ ეს ამბები იმ ტკბილი წარსულისაა, როდესაც ქრისტეზე საუბარი, მოსმენა მისი ჭეშმარიტებისა ბედნიერს მხდიდა და ამიტომ ვხდი ამ დღესაც გამორჩეულად საკრალურსა და განსაკუთრებულს. ვინ იცის...

P.S. ეს იმ სამარიტელი ქალის ხატია: 

წყარო: იესო ქრისტე და სამარიტელი ქალი