ბედნიერების ათწლეული

[ლაშა]

      მას შემდეგ რაც შეყვარებულმა წყვილმა, უერთმანეთობას ვეღარ გაუძლო და გადაწყვიტა მრავალწლიანი თანაცხოვრობისთვის თანხმობა ეთქვა, როგორც XXI საუკუნის გარიჟრაჟზე იყო გაპოპულარულებური - გაიპარნენ. ვის გაეპარნენ, რატომ გაეპარნენ არ ვიცი, მაგრამ რასაც ჩემი 13 წლის ტვინი წვდებოდა ეს იყო, რომ - გაპარვას ქორწილი მოსდევს, ქორწილს ქეიფი, ქეიფს გემრიელი საჭმელები და ოჯახის ახალი წევრი, რომელსაც თქვენობით უნდა ველაპარაკო და მასთან ღლაბუცი არ შეიძლება (ეს პირველი რამდენიმე კვირა-თვის დავალება იყო, ვიდრე ოჯახის ახალი წევრი ახალის სტატუსს მოიშორებდა).

19 ნოემბერი, 2005

      მაშინ აბა რას ვიფიქრებდი, რომ ზემოჩამოთვლილ პირობებს, კიდევ ერთი დაემატებოდა - მინიმუმ 1 წლის შემდეგ. დიახ, ესაა საბა, ლევანისა და მაკას ძე. მცხეთობის ზეიმს რომ დაასწრო და ერთი დღით ადრე 13 ოქტომბერს დაიბადა 2006 წელს. მის დაბადებას წინ უძღვოდა დიდხანს ნერვიულობა, რამდენიმე დღიანი ბოლთაც, სამშობიაროს კართან ჩამოკიდება და დაბადებას კი შუშხუნებიც მოჰყვა, შამპნურებიც, გამოუფხიზლებელი დილაც და სხვა დანარჩენებიც. ეს იყო ბებიების პირველი სიხარული, პაპა-ბაბუების პირველი სიამაყე და ბიძა-დეიდის პირველი ნერვების მოშლა (ერთი დეიდა, შედაერბით დინჯი და ჭკუამოსაკითხასაკიანი და აქეთ მამიდა, ანალოგიური ასაკით ბებიების აღტაცებას იზიარებდნენ პირველ სიხარულობასთან დაკავშირებით). დიახ, ამიერიდან ყველაფერი ის რაც პატარისაა, იცვლება და ხდება ყველაფერი უფრო პატარისაა, მაგრამ დეიდისა რა ვთქვა და ბიძა მაინც ახერხებდა წილი ჰქონოდა იმ უფრო პატარის შოკოლადებში, სასუსნავებსა და იმ სათამაშოებში, რომელიც 90-იანების შვილს მხოლოდ თუ წარმოედგინა.

13-18 ოქტომბრიდან რომელიმე, 2006

      სულ რაღაც ერთი წლის შემდეგ, საბამ უკვე ქართულ, მამა-პაპურ და კიდევ იმათ წინაპრულ ტრადიციებს მიჰყო ხელი და ღვინისკენ გაწევას შეუდგა. არა, არ იფიქროთ რომ გალოთდა, მაგრამ წინაპირობა ამისა იყო.

24 ნოემბერი, 2007

      თუმცა, მალევე შეიცვალა ცხოვრების წესი და მის თანატოლთა კალაპოტში ჩადგა. ჩვენთან დიდი M მრავალი წლის განმავლობაში მეტროსთან ასოცირდებოდა, ახალ თაობებში კი M მაკდონალდს უტოლდება და ზემოხსენებული ტრადიცია, როგორც ხედავთ ჰეფი მილმა და კოკა-კოლამ ჩაანაცვლა, არადა რა გემრიელი მწვადი გამოუვიდათ მარადშეყვარებულ წყვილს რომ იცოდეთ. (ნეტა რა მახსოვს ახლა ამ მწვადის გემო, მაგრამ ფოტოს მოუხდა შექება)

14 ოქტომბერი, 2008

14 თებერვალი, 2009

      2009 წელი ნამატის გარეშე დასრულდა, აი 2010 წლის იანვარში (22 რიცხვში) კი ჩვენს ოჯახს კიდევ ერთი ყმაწვილი შეემატა, მშობლებისაგან წოდებული როგორც თორნიკე. სამშობიაროს ფოტო ვერ მოვიძიე. ქვემოთ რომ ფოტოს ხედავთ, ეგ ბატონი ლევანის 30 წლის იუბილეზეა გადაღებული და აქ უკვე თითქმის 7 თვეს ითვლის ვაჟბატონი თითტლეკია.

10 ივლისი, 2010

      ქველზე ბლოგებისა თუ ფოტოების მნახველ-მკითხველნი თორნიკეს იცნობთ როგორც "შოკოლადიჭამია", "დონ თორნიკე", "ნაბეღლავის პიარისა და მარკეტინგის ხელმძღვანელი", "მოლოდინსა და ძახილში ჩაძინებული" და ა.შ. და ა.შ.

22 იანვარი ბავშვებისთვის და 13 ოქტომბერი მშობლებისთვის, 2011

      2012 წელი საბასთვის ბაღიდან გამოსვლისა და სკოლაში შესვლის წელია, ამ დროს ის უკვე დიდი ქორეოგრაფია.

27 ივნისი, 2012

      2013_ში, ივლისის 20-ში ბიჭებმა დედიკოს დაბადების დღე მიულოცეს ვარდების დიდი თაიგულით.

20 ივილისი, 2013

29 ოქტომბერი, 2014

13 ოქტომბერი, 2015 (SabaBDay)

      ეს მცირე ისტორიაა და გასახსენებელი ამბების ნუსხა გაცილებით ვრცელია, საინტერესო თუ არა, სასიამოვნო ყველა ვარიანტში.

      კიდევ ერთხელ გილოცავთ ჩემო ძვირფასებო, ფოტოებზე შემონახული ისტორიებისთვის მოვიფიქრეთ ეს საჩუქარიც "ათწლიანი უღელი". არც დასალოცი სიტყვები გამოგველევა, არც ლოცვა და არც მელანი არ გათავდება ამ კლავიატურაზე, ამიტომ სჯობს აქ დავასრულო.

იხარეთ და იბედნიერეთ, იდღეგრძელეთ და იმრავლეთ!

მრავალჟამიერ თქვენს სიყვარულს!!!

[khatuna zitanishvili]

გაიხარეთ და გამრავლდით♥

[BrOliKa]

გილოცავთ ♡ ♥ ♡

[Goga Patarkatsishvili]

ჰეჰ ძალიან მაგარი პოსტია ლაშ :)

[ლაშა]

დღეს უკვე თექვსმეტწლეულია, მაგრამ პოსტების წერა სხვა მრგვალი თარიღებისთვის იყოს ))