მარხვა ჩვენს გულებში

[საბა]

      როგორც დედაეკლესია გვასწავლის, უფლისადმი სიყვარული და რწმენა თითოეულ ადამიანს გულში უნდა ჰქონდეს, რადგან უპირველესად სწორედ გულით შეიგრძნობა უფალი. მაგრამ რწმენას გასაცოცხლებლად მუდმივად ესაჭიროება საქმე. ერთ-ერთი ამგვარი საქმეთაგანია მარხვა. მარხვის დროს ღმერთის ჩვენდამი უსაზღვრო სიყვარულის პასუხად ამქვეყნიური სიამოვნებების (საჭმლის, გართობის) მოკლება გვიწევს. ამ მიზეზის გათვალისწინებით გონიერი და ღვთის მოშიში ადამიანი ლოცვასთან ერთად სულ მარხვაში უნდა იყოს, თუმცა ადამიანის თავშეუკავებლობისთვის ეკლესიაამ გარკვეული დრო დაადგინა მართვისთვის.

წელიწადში დაწესებულია ოთხი ხანგრძლივი მარხვა, რომელიც წინ უძღვის ოთხ დიდ დღესასწაულს.

1. დიდი მარხვა - ის აღდგომამდე 49 დღით ადრე იწყება და აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულზე მთავრდება.
2. საშობაო მარხვა - ეს მარხვა 28 ნოემბრიდან 7 იანვრამდე ( მაცხოვრის ხორციელად დაბადებამდე) გრძელდება.
3. მარიამობის მარხვა - ეს მარხვა14-დან 28 აგვისტომდე ( ღვთისმშობლის მიძინებამდე) გრძელდება.

პეტრე-პავლობის მარხვა - ამ მარხვის ხანგრძლივობა ცვალებადია ცხრა დღიდან თვენახევრამდე ეს იმიტომ ხდება, რომ მისი დასასრული უძრავი, დასაწყისი კი მოძრავია და სულთმოფენობას უკავშირდება. ეს მარხვა იწყება სულთმოფენობიდან ერთ კვირაში და მთავრდება 12 ივლისს (პეტრე-პავლობას).

ასევე განსაკუთრებულ დღეებში ეკლესიაამ დაგვიდგინა ერთდღიანი მარხვები:

1. ყოველი კვირის ოთხშაბათი-პარასკევი, რადგან ოთხშაბათს იუდამ გასცა იესო, პარასკევს კი მაცხოვარი ჯვარზე აცვეს.
2. ნათლისღების წინა დღე (18 იანვარი)
3. წმინდა იოანე ნათლისმცემლის თავის კვეთის დღე (11 სექტემბერი)
4. ჯვართამაღლება (27 სექტემბერი).

მარხვაში, ასევე გვხვდება მსგეფსისა და ყველიერის შვიდეულები. მსგეფსისა არის როდესაც მთელი კვირა ხსნილია, ხოლო ყველიერი, როცა მხოლოდ რძის ნაწარმის ჭამაა შესაძლებელი.