ჩხვლეტის სინაზე

[ცისია]

დაგვწამეს დაუდევრად აცეცებენ თვალებსო მაგრამ ცოტა თუ მიხვდება ამ თვალის ცეცებაში გამეფებულ დაბნეულ მიხვრამოხვრას.. საშველს რომ ეძებ და ხვდები ათასგვარ გაყინულ მზერას.. თიითქოსდა ყოველი არსება გაყინულა მზისგან გამთბარ არემარეში..

ჩემი დაბნეულობა კი უკვე ფიქრისგან გაათასმაგებული არსებაა, რომელიც შველას მხოლოდ "მისგან" ელის "ის" კი არჩანს..

"ის"... თიითქოოსდა სიინაზედაკაგული მივჩერებივარ გზას... ალკოჰოლის ეკრანირებულ სუუიციიდზე გადამკვდარი არსება იღიმის დაუუღალაავად.. ჩვენში ასოცირებულმა არემარემ დღეს ნიღაბი ჩამოიხნა..

ხანდახან ვხვდებით რომ "მე" _ "მე" კი არა სხვებისგან შემდგარი არსებაა...

ასე უნებურად რომ კარგავ მეობას და შენში შენივე ნებით იბადება სხვა...

სიყვარული ხოომ მართლაც ერთადერთი ნათელი წერტილია ჩვენი ცხოვრების შავ ფურცელზე..

რამოხდა თუკი მე გაგიიღიიმებთ და ჩუუმად გულსი ცრემლს მოვიწმმეენდ??