შენი პოეტი

[რუსუდან ქსნისპირელი]

შენი პოეტი,–ისევ ცოცხლობს მუზის ამარა,
და რითმებს კერავს,რითმებს თითქოს გულში დაგლეჯილს,
შენი პოეტი,–ისევ ცოცხლობს ფიქრის ამარა,
მისი საუნჯე?–კალამი და ფურცლის ნაგლეჯი.

შენი პოეტი,–კვლავ შენზედ წერს,ლექსებს მოგიძღვნის
შენი პოეტი,–მთლად ქცეულა შენზე ფიქრებად,
შენი პოეტი,–შენთვის ქარგავს ლამაზ სტრიქონებს
და შენ ჩაგაქსოვს სიყვარულის ლამაზ რითმებად.

შენი პოეტი,–ლამაზ ვარდებს გადრებს,ლამაზს,
შენი პოეტი,–შენზედ აშლის ოცნების აფრებს,
შენი პოეტი,–ყოველ ღამე მოვა შენთან და
მოგიყვება,ყურში,ჩუმად,ჩურჩულით ზღაპრებს.

შენი პოეტი,–ციდან წყვეტავს კაშკაშა ვარსკვლავს,
და შენ გიგზავნის,შენ,ერთადერთს ამ ლექსთან ერთად,
შენმა პოეტმა ხომ გიწოდა ლამაზი ქალი,
და თან შეგრახცა თავისივე პატარა ღმერთად.

შენი პოეტი,–მთელ იმედებს შენზედ ამაყარებს,
ის შენით ცოცხლობს და იცოცხლებს კიდეც მარადის,
შენი პოეტი,–ლამაზ ლექსებს კიდევ დაგიწერს და,
ვერასოდეს გეტყვის იგი,–აბა ნახვამდის!.

„–გთხოვ,მაპატიე უფალო,და შენც,
ზემოთ პოეტი ვუწოდე ჩემს თავს,
ეს მხოლოდ ლექსის რითმად ჯდება და
სულაც არ ვფიქრობ“პოეტი“მერქვას“
|თემო არაბული|