სანამ შენ გეძინა

[tamo]

ერთი კაცი, მთებში ჩაკარგულ, გამოქვაბულში მცხოვრებ ბერთან მივიდა და უთხრა: - მე არც დედა მყავს, არც მამა, არც და და არც ძმა, დიდად არც მეგობრები რადგან მძღოლი ვარ და ვერ ვასწრებ ვერავისთან დამეგობრებას. სულ გზაში ვრ. ძველი მეგობრებიც მიმომეფანტნენ და ამიტომ მოვედი შენთან რჩევის საკითხავად. არავინ მყვავს ისეთი- დარწმუნებული რომ ვიყო, ჩემს გასაჭირს გულთან მიიტანს და სწორ პასუხს მეტყვის. ამიტომ მომისმინე შენ.

ბერმა ღიმილიანი სახე მოატრიალა და თქვა: - გისმენ!

- ერთი ქალი შემიყვარდა, რომელიც ამ ღამით სხვა ქალაქში უნდა წავიყვანო მანქანით, სამსახურებრივი დავალებაა. ეს ჩემი ერთადერთი შანსია სიყვარული ავუხსნა მას. ოღონდ უარი არ უნდა მითხრას. ღამით ვიღაც შეყვარებული მძღოლის გვერდით რომ აღმოჩნდები თუ არ მოგწონს შეიძლება მანქანიდან ჩამოხტე და საერთოდ შეიზიზღო ის. მე კი არ მინდა, ასე რომ მოხდეს. მითხარი ბერო: როგორ მივხვდე, ღირს თუ არა სიყვარულის ახსნა?

_ ადვილი მისახვედრია, თქვენ ხომ ღამით უნდა იმგზავროთ? თუ საუბარი გაგიბა მხიარულად და ენერგიულად - შანსი გაქვს რომ შეუყვარდე, რადგან ადამიანთან ურთიერთობისა და გულის გახსნის სურვილი მისი შეყვარების წინაპირობაა. შენ დააკვირდი - თუ დაიმორცხვა და დაინახე რომ მთელი გზა დაძაბული ზის რაღაცის მოლოდინში - უყვარხარ და ზუსტად იმ ერთადერთი შანსის დაკარგვის ეშინია, რის გამოც ჩემთან მოხვედი. მაგრამ, თუ ჩაჯდა და მალევე ჩაეძინა, იცოდე, რომ მისთვის ის ჩევულებრივი მძღოლი ხარ, რომლის პროფესიონალიზმსაც უბრალოდ ენდობა. წადი ახლა. აბა, შენ იცი... ღვთის წყალობა იმ ბნელ გზაზე!

კაცს გაუკვირდა, ასე მომზადებულივით რომ დახვდა ბერი, მაგრამ სამაგიეროდ კმაყოფილი წამოვიდა მისი სენაკიდან.

და აი ღამეც მოახლოვდა. კაცი აბაზანიდან გამოვიდა, ის კოსტუმი ჩაიცვა, რომელზეც ყველაზე ხშირად უთქვამთ: გიხდებაო! მანქანაში ჩაჯდა და გაეშურა. მისი ქალბატონი ახლაც ისეთი ნაზი, ლამაზი და სევდიანი მოეჩვენა, როგორიც ყოველთვის. უკან ჩაჯდა. კარი რომ მოხურა, კაცმა ამოიხვნეშა და ისე მიესალმა შეხედვა ვერ გაბედა. მანქანა დაძრა, თითქოს რაღაც დასრულდა და ახალი რაღაც იწყებოდა, თავბრუსხვევით, მუხლების კანკალით, დაცვარული შუბლით და აჩქარებული გულისცემით მანქანის ძრავის გრუხუნის ფონზე...

ოცი წუთი გავიდა. ქალი ხმას არ იღებდა, კიდევ ერთი საათი გავიდა, 4 საათი და 35 წუთი უნდა ემგზავრათ, დათვლილი ქონდა. ბერის ნათქვამი გაახსებდა: თუ ჩუმად ზის და დაძაბულია- შეიძლება უყვარდეო და უკან მიხედვა დააპირა. მიიხედა და ეძინა საყვარელ ქალბატონს. მშვიდად და სრულიად უშფოთველად. კაცი იმდენად არ ელოდა ამ სურათს, რომ თვალები ქალის მძინარე სახეზე გაუშტერდა და გაფიქრებაც ვერ მოასწრო: როგორ მომექცა ასეო?!.- დიდ ხეს შეასკდა.

საავადმყოფოში გამოეღვიძა, ირგვლივ ყველაფერი თეთრი იყო და წვეთოვანი ედგა. ჰო, ალბათ საავადმყოფო იყო. - ექიმო, გადაარჩინეთ! მოესმა საყვარელი ქალის ხმა და ესიამოვნა, გაეღიმა, ძალა მიეცა. - გადაარჩინეთ ექიმო, გთხოვთ! - კიდევ გაიგონა... - ექიმო, ეს კაცი სულ მიყვარდა, მთელი ცხოვრება და ძლივს, როგორც იქნა, ცხოვრებაში ერთხელ აღმოვჩნდი მის მანქანაში, მის გვერდით მარტო. სამწუხაროდ ჩამეძინა, იმიტომ, რომ მთელი კვირა ვემზადებოდი და რამდენიმე ღამეა საერთოდ არ მძინებია. ღმერთო, რამ დამაძინა, რომ არ დამძინებოდა, იქნებ გადამერჩინა, მე მაინც დამენახა ის ოხერი ხე.

იმ საღამოს კაცს ბერი დაესიზმრა, თითქოს ამხნევებდა და ეუბნებოდა: - შენს გულს კითხე ყოველთვის, რადგან ღმერთი გულებში ცხოვრობს და არა ცაშიო.

[ლაშა]

ჰაჰ :) ეს რა უცნაური "პატერიკი" იყო :D :)

მამუკა, გამოცდილება რა შუაშია :) შეყვარებული შეიძლება არ "გყავს" მაგრამ ხომ ხარ? :D