ჩვენ გვყავდა ისეთი პოეტები, რომლებსაც ფურცლები არ ჰქონდათ ლექსის დასაწერად და ისეთი მხატვრებიც, რომლებიც საღებავებს მინიმალურ პალიტრასაც ვერ შოულობდნენ და რაც ჰქონდათ იმ ფერებში ხატავდნენ, ან სულაც ნახშირით. ბლოგის დღევანდელი მასპინძელი კი, მართალია საღებავს საერთოდ არ იყენებს, სამაგიეროდ აუარება ქაღალდს „აფუჭებს“ (კეცავს) პორტრეტების შესაქმნელად. ქაღალდს და წებოს. პორტრეტები ცალსახად შთამბეჭდავი გამოდის,…

      კლასიკის სამშობლო ხომ საბერძნეთია? ჰოდა, სწორედ ერთი ბერძენი თანამედროვე ხელოვანი მინდა გაგაცნოთ - გრეგორი გროზოსი (Gregory Grozos). თავადაც მსოფლიო კლასიკის მოყვარულმა და ცოტა ჩხირკედელამაც გადაწყვიტა ძველი, კლასიკური და ანტიკვარიატისთვის ახალი სიცოცხლე შეენარჩუნებინა. მისი საათები პატარ-პატარა ისტორიებია სამუშაო ოთახების, თამაშების, სუპერ გმირების, კოსმოსური თუ წყალქვეშა მოგზაურბებისთვის და მრავალი სხვა.…

      როცა ფოტოებს დაათვალიერებთ, კიდევ ერთხელ დაფიქრდებით მსოფლიოს შემოქმედის საოცარ ფანტაზიასა და გემოვნებაზე. ჯერ ამ სამყაროში რასაც ყოველდღიურად ვხედავ და ფოტოზე აღვბეჭდავთ, როგორი გასაოცარია და ახლა წლისქვეშეთიდან ამოტანილი მშვენიერება, რამდენად შთამბეჭდავი და აღმატებულია სხვა მრავალ სანახაობაზე, რომელიც ჩვენს ირგვლივ ტრიალებს.…

      ბუნების ინდური სიყვარული ერთობ საინტერესო და შთამბეჭდავი გამოდგა. ის რომ ინდოეთი მრავალფეროვანია პირდაპირი მნიშვნელობით და ინდური ფერთა სიჭრელე და სიმკვეთრე ყოველთვის სასურველია დანარჩენი მსოფლიოსთვის, ძველი ამბავია. ფერების ფესტივალის დაარსებაც ხომ ამის ერთ-ერთი ნათელი მაგალითია (წაიკითხეთ…

      მუცელმაძოვნებელი - ასეთი შეფასება არ გააკეთოთ ჩემი პოსტის ნახვის შემდეგ, არ მინდა ჩემზე ცუდად ფიქრობდეთ, მაგრამ რა ვქნა - საჭმელზე მომზადებული პოსტების წარმოდგენა, უფრო დიდ სიამოვნებას მანიჭებს. ამჯერადაც ასეა.

      წარმოიდგინეთ, სადღაც, ადამიანების გონებაში გაჩნდა იდეა, რომ კრუასანების მარტო ჭამა კი არა, ანთება შეიძლება. მერე, რატომ მარტო კრუასანების?! ყველაფერი რაც ცხვება და სივრცე აქვს (თხელ, იმერულ, ყველითგატენილი…

      ერთ ადგილზე დგომა რეალურად ნიშნავს უკან დახევას, ამიტომ აუცილებელია სულ წინ გადაიდგას ნაბიჯი. შესაძლოა დიდი ნაბიჯი არ იყოს, მაგრამ მცირე მაინც გადასადგმელია. ასეა წერაშიც. შესაძლოა კარგი ვერაფერი დაწერო, მაგრამ აუცილებლად უნდა დაწერო. თუნდაც სისულელე იყოს, თუნდაც იდეა არ მოგდიოდეს, თუნდაც თემატიკაც არ იცოდე, რაზე დაწერო, მაინც უნდა დაწერო, რადგან ასეა საჭირო.

      ვინ ადგენს ამ საჭიროებებს? დრო!

      დროა სწორედ ის ფაქტორი,…

      ვფიქრობ, ზოგჯერ ცხოვრება წვიმასაც უნდა შეადარო, სადაც წვიმის წვეთები ადამიანები არიან, რომლებიც ქმნიან ეპოქას... ეპოქას, სადაც წვიმის ერთმა წვეთმაც კი შეიძლება გამოიწვიოს ულმობელი წარღვნა. ზოგი წვიმის წვეთი კი იმდენად სუსტია, რომ თვითმკვლელობით ასრულებს თავის ყოფას დედამიწაზე , რადგან ვერ უძლებს სამყაროს კანონებს , არ შესწევს ძალა დიდხანს იყოს იმ წვიმის წევრი, რომელშიც წვეთები ერთმანეთს ებრძვიან , პირველობისთვის ქმნიან ქაოსს, ვერ ეგუებიან…

      ერთი საჩოთირო და საკამათო აზრით მაქვს გონება გატანჯული და გამოვუშვებ, ეგებ თქვენც რამე მსგავსზე გეფიქროთ და სიტყვა შემაწიოთ.

      ხელოვანთა შორის, ყველაზე ამპარტავანნი რომლები არიან?

      აქვე, ჩვენს/თქვენს ყოველდღიურობაში მიმოავლეთ თვალი. ჩემი დაკვირვებით ასეთები არიან პოეტები (შიგადაშიგ მწერლებიც) და მომღერლები. შეიძლება დროის ძალიან ვიწრო მონაკვეთში ვიჭყიტები, და სივრცეც საქართველოს…

- წერას ვერ სწავლობ, უბრალოდ წერ. წერ, როცა გეწერება.

      წერ, როცა ფიქრი შეგიძლია ბევრი, დალაგება შეგიძლია ფიქრების და დალაგებულის ქაღალდზე "ცხლად" გადატანა...

      ყველა კარგად დალაგებული აზრი კი კარგია, სანამ ცხელია და დროული.

      და მაინც ყველა ვწერთ რაღაცას, ავად თუ კარგად....

      ყოველი ადამიანი თავისებური მწერალია. თითოეული ჩვენგანი ხომ თავად წერს თავის ცხოვრებას,

      ზოგს ეს ქაღალდზე უკეთ…